HARMONISCHE TRILLINGEN VOLGENS BAKLAYAN
Pythagoras en de leer van de harmonieen
De oorsprong van de term " harmonie " ligt in een werkwoord dat de betekenis heeft "te ordenen en samen te voegen". De oorspronkelijke betekenis van het woord " harmonie ", zoals ontworpen door Pythagoras en zijn volgelingen, is "orde", samengevoegd uit toon en getal, uitvloeiend in een harmonie van de wereld (kosmos).
Het onderliggende kernidee van Pythagoras kan als volgt worden samengevat: "Het hele universum is harmonie en nummer". Daarnaast heeft het Griekse woord "harmonie" nog een andere betekenis: het kan ook een muzikaal interval betekenen, of preciezer gezegd een octaaf. Het bijzondere aan het octaaf is dat het alle tonen omvat en continu herhaalt van laag naar hoog.
De Pythagoreeërs gebruikten voor hun onderzoek vooral een meetinstrument dat bekend is geworden onder de term "monochord". Dit is een houten kistje waarop meerdere snaren in de lengte zijn gespannen, vergelijkbaar met een snaarinstrument. Bruggen konden vrij worden bewogen onder de snaren en er konden verschillende lengtes worden gemeten.
Door middel van dit apparaat konden zij nauwkeurig aantonen dat er sprake is van een wederkerigheid van snaarlengtes en frequenties (toon).
Vermoedelijk is een exacte analogie tussen een zintuiglijke indruk en een wetenschappelijke wiskundige relatie uniek.
Dit komt omdat we allemaal zijn opgegroeid met het idee dat onze zintuiglijke waarnemingen, als onze verbinding met de wereld, als vanzelfsprekend worden beschouwd als iets heel subjectiefs. Dit begrip komt bijvoorbeeld tot uitdrukking in alledaagse gezegden als "het zit in het oog van de toeschouwer". De verbazingwekkende ontdekking dat het gehoor in staat is om een exacte regelmaat te detecteren, heeft deze opvattingen op hun kop gezet.
Om inzicht te krijgen in de werking van Baklayan's Harmonic Frequency Application zou het volgende feit, dat overigens iedere muziekinstrumentenbouwer tot zijn kennis behoort, voldoende bekend moeten zijn, aangezien de vervaardiging van alle muziekinstrumenten op dit principe is gebaseerd:
De verhouding van 1 op ½ staat voor een verdubbeling van de frequentie en dus voor dezelfde noot van het volgende octaaf. Deze wiskundige verhouding is gelijkelijk van toepassing op alle resterende noten van een octaaf.
De G staat in verhouding tot de C op een derde van de snaarlengte, dit komt dus overeen met de verhouding één op drie - 1/3. De andere tonen van het octaaf zijn ook gebaseerd op wiskundige harmonische relaties.
Tabel van de intervallen
Het lijkt erop dat het lichaam met al zijn meridiaansystemen en organen ook uit dergelijke verhoudingen in hun functies moet bestaan.
Een doorbraak was de bepaling van de fundamentele meridiaanfrequenties. Hieruit kwamen de 24 frequenties van het Golden Stream Programma en de verdere ontwikkeling ervan, het Diamond Shield Programma.
Vanwege hun veiligheid en effectiviteit zouden deze programma's als uitgangspunt kunnen dienen voor verder onderzoek.
Na bijna 20 jaar onderzoek werden twee feiten duidelijk die eigenlijk al lang bekend waren:
dat er twaalf hoofdmeridianen zijn
dat er 12 tonen zijn binnen een octaaf, als je de halve tonen telt.
Bovendien is het in de traditionele Chinese geneeskunde al duizenden jaren bekend dat de overdracht van energie van de ene meridiaan naar de andere een zorgvuldig vastgelegde volgorde volgt. Dit fenomeen is in het Westen vooral bekend geworden door de Chinese orgelklok. Om het frequentiespectrum van elke meridiaan te bepalen, was het nodig om de frequentie - zowel van het begin- als van het eindpunt - van de meridianen af te bakenen.